Prachtig weer dus vandaag gaan we de Stadswandeling in Weert maken.

Maar eerst dit.
Op het moment dat ik dit schrijf is het 17.00 uur in Huize Weert. Dit betekent dat ons poes Otje stipt gaat zitten miauwen : ik wil  eten. Door dit ge-miauw gaan de cavia's zitten piepen en hevig tegen het zijraampje zitten tikken : wij willen ook eten. En in de verte horen wij Puk het konijn stampen. Dus Siet aan de gang om alle hongerige bekjes te vullen. Daarna is de rust weer gekeerd in Huize Weert. Dit gedrag kennen we wel van een aantal honden maar niet van knagers en een poes, wel apart en leuk.

Nu de stadswandeling. Hieronder geen hele beschrijving maar foto's met hier en daar een stukje tekst. Weert is, zoals ik dit misschien al eens eerder heb geschreven een stad met veel gezellige winkelstraatjes die allemaal in elkaar overlopen op het centrale plein bij de Martinuskerk. Maar Weert is meer .................

Weert is al 600 jaar stad. Weert is ook de toegangspoort tot Limburg. Weert was ooit een vestingstad in de middeleeuwen. Omringd met dikke muren en stadspoorten. Weert is ook een sport en paardenstad. Weert heeft tot in de 20ste eeuw een paardenmarkt gehad. Weert ligt ook tussen prachtige natuurgebieden en geeft ruimte aan de fiets- en wandeltoeristen. In Weert wonen lieve mensen. Er wonen maar liefst 50.000 van deze lieve mensen in deze mooie stad. Tja wij voelen ons thuis.

Op het plein voor de St. Martinus kerk zijn veel terrasjes waar je heerlijk in het zonnetje van een kopje koffie kan genieten.  Maar ook, zo hebben we gezien, straten en steegjes met mooie historische panden maar ook veel panden onder architectuur gebouwd. Berlage en de Amsterdamse school zijn zeer herkenbaar. En dat vond ik wel heel verrassend. Niet alle panden zijn te fotograferen, je hebt dan een super groothoeklens nodig om iets vast te kunnen leggen. De foto's hieronder zijn slechts een impressie. Als je ooit de gelegenheid hebt ga dan eens naar Weert, koop dan het stadswandel boekje voor slechts €2,50 bij de VVV-Weert en ga vooral, net als wij, genieten van de mooie wandeling.

Weert viert dit jaar (2014) haar 600 jarig bestaan. De stad heeft hier en daar wat vlaggen die er melding van dit historische feit maakt. Verder hebben wij als toerist in eigen land niets van kunnen merken.
Wel nu, samen gaan we met mijn foto's de stadswandeling maken.

Start van de wandeling is natuurlijk in het hart van de stad Weert, het centrale plein voor de Sint Martinuskerk. In de vroege middeleeuwen stond hier al een kerkje. Met de bouw van deze kerk is begonnen in 1456. In 1512 werd de bouw afgerond en is op 19 november ingewijd. De imposante toren is pas veel later aan de kerk toegevoegd. De toren werd daarna in de loop der eeuwen stukje voor stukje opgebouwd tot ergens in de 18-de eeuw. Het is een prachtige kerk en zeer de moeite waard om een bezoekje te brengen en er een kaarsje te branden.

Stap je uit de kerk dan zie je er tegenover het voormalige Stadhuis. Het pand fungeert nu als museum.

Van Hornemuseum voor Kerkelijke kunst

Linksaf de winkelstraat in. Daarin zijn verschillende 17de eeuwse panden te herkennen. Je moet heel goed opletten want de verwijzing naar het pandnummer is niet overal even goed zichtbaar.
Halverwege de Langstraat gaan ga je weer linksaf de Maasstraat in. In deze straat zijn de meeste panden nog in min of meer originele staat. In die panden zijn dan ook winkels die meer klasse uitstralen. Aan de rechterzijde, van onderstaande foto, is nog steeds een  klooster gevestigd. In 1442 was dit een klooster van de Franciscanessen. Daarna overgenomen door de Witte Zusters, de Augustinessen. Het klooster heeft de Beeldenstorm overleefd. Na een roerige periode werd dit klooster uiteindelijk weer bewoond, tot nu toe, door de zusters van Brigitinessen. Deze zusters zijn zeer verdienstelijk geweest voor het onderwijs vooral voor de arme meisjes uit de omgeving. Op dit moment is het klooster ook een bezinningsoord, waar iedereen in moment van stilte tot zichzelf kan komen.

Middeleeuwse panden in de Maastraat, met rechts het klooster.

De Maasstraat, evenals vele andere straten hadden niet zo'n mooie bestrating als die nu is.
Tot in het begin 20ste eeuw waren deze straten onverhard.
De paarden voor de karren liepen door het diepe spoor. Ook de uitwerpselen van de paarden bleven liggen.

Met een flinke bui regen was de straat één grote troep.
De mensen die in deze huizen woonden moesten eerst door de blubber en andere triep , om thuis te komen.
Met gevolg dat de schoenen onder de zooi zat als ze thuis waren.

Daarom had menig woning in hun portaal een Schoenschrapper. Voordat men naar binnen ging werd eerst de schoenen ontdaan van alle troep.
Siet geeft een demonstratie.








De wandeling gaat verder.
Aan het eind van de Maasstraat gaan we links naar de Emmasingel.
Wat betreft de historische panden is het wel even slikken. Villa Walburg met annex een hypermodern kantoorpand. Ik heb er geen harmonie in kunnen vinden.

Villa Walburg (Walgburg??)

Dit aanzicht schermt het contrast wat af

Dit is wel heel herkenbaar na ons familie-uitje.

Toen PTT nog een Staatsbedrijf was ...............

Schoolgebouw "architectuur van de Amsterdamse school

Voormalig kloostertuin : een nieuwe prachtige bestemming gekegen

Weert had veel toegangspoorten. Elke poort is nu weergegeven met een kanon

Lijkt het alsof je door een vergrootglas kijkt, naar de voormalige paardenmarkt

Vanavond een prachtige avond, heerlijke temperatuur en weinig wind. Heerlijk weer om nog een fietstocht te maken. We zijn om 19.40 vertrokken en 2 uur later en 25 km in het rond waren we weer in huize Weert. Een prachtige tocht ten oosten van Weert over smalle wegen door verstilde dorpjes en middendoor akkerlanden en tuinbouwgebied. We hebben op zijn laatst heel romantisch de zon onder zien gaan. Prachtige luchten gezien. Tja ook dit is Noord Limburg. We genieten elke dag weer.